ALTIN TOP
Zamanın birinde, adı bilinmeyen bir yerde,
Bir zenginle bir fakir komşudur bu beldede.
Zenginin malı, mülkü, altını, akçası,
Sayısızdır, dillerde dolaşır kısacası.
Ancak çocukları yoktur, tüm sevgileri para,
Yüzler hiç gülmez, mutluluk yoktur orada.
Duvar komşuları
da her gün kahkaha,
Sevinç, neşe, güler yüzde bedava.
Zenginin hanımı der bak kocacığım.
Komşular fakir ama mutlular, soracağım.
- Ay komşu neden bu kadar mutlusunuz.
Geleceğinizden de çok umutlusunuz.
Oysa malınız mülkünüzde yok.
Bu mutluluğunuza ben oluyorum şok.
- Bakın zengin komşu, güzel hanım,
Malımız mülkümüz yok, bilirim canım.
Zor geçiniriz, ancak evimizde mutluyuz.
Elimizde
vardır bir altın topumuz.
Ben atarım eşim tutar, eşim atar ben
tutarım,
Sonra onu uyutur, bende rahat yatarım.
Ağlaması benim uykumu böler, bilirim.
Hemen kalkar mememi ağzına veririm.
Sıkıntı
da çeksem, onun hazzı bana yeter.
Bazen kucağımda, göksümde, uyur gider.
Zengin hanım gider, kocasına anlatır,
Duyduklarını ve gördüklerini, satır satır. - Dur karıcığım, düşündüm ben bir çare,
Vereceği ben bunlara çokça para.
Çağırır adamı, bak komşu sen fakirsin bilirim,
Sen iş yapmak istersen sana para veririm.
Kabul eder fukara, parayı alır gider,
- Hanım, hanım, bak çok paramız oldu der.
Bununla bende ticaret yapacağım,
Bundan sonra inşallah
yokluktan kurtulacağım.
Alır ufak tefek, bir şeyler satar,
Akşam eve gelir, hemencik yatar.
Ne kahkaha gelir ne de bir seda,
Bir suskunluk başlar fakir komşuda.
Fakirin eşi bu işten rahatsız olur,
Ara ara eşine de taş vurur.
- Bak kocacığım, nerde kaldı mutluluğumuz
Artık elden ele atılmıyor altın topumuz
Sen bana
kalırsa komşunun parasını geri ver.
Bizim az kazancımız biz:e çok yeter.
Alır parayı, götürür sahibine
- Sağ ol komşu, parayı değişmem saadetime.
- Sağ ol komşu, parayı değişmem saadetime.
Anlaşıldı para mutluluk getirmezmiş
Bunu parası olmayanlar bilmezmiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder