Ot Kökünün Üstünde Biter.
İSTER YAZ, İSTER YAZMA.
Akçakışla diye bir köy, Akdağmadeni nin.
Ormanlık ve yeşilliktir her yanı bu beldenin.
Eskilerde çok okuyan varmış, hep imam
yetişmiş burada.
Hanımlar sımsıkı kapalı imiş bu yerde.
Kadınlar dışarı hiç çıkamazmış.
Pencereyi açıp dışarı bakamazmış.
Hele bir de imam eşiyse bu hanım,
Hiçbir yerde görünmemeye çalışırmış çıksa da
canı.
Genç bir imamın eşi bunlardan biriymiş.
Hanım canlı,alımlı,güzel ve diriymiş.
Davul zurna çalmaya başlamış dışarıda.
Bizim gelin hareketlenmiş içerde.
Oturduğu yerde vücudunu oynatmış sağa sola,
Rabbim günah yazma demiş bu kula.
Duramamış, ayağa kalmış, hafif hafif
sallanmış,
Ya rabbi, az günah yaz diye yalvarmış.
Dışarıdaki havaya uyarak, soyunmaya başlamış
yavaş yavaş,
İçinde oluşmuş isyanla karışık bir telaş,
Vücudunu oynatmış bütün hareketliliği ile,
Göbek atmaya başlamış bütün sertliği ile.
Parmakları şıkırdamış şak şak.
Yarabbim istersen sen de gel bak.
Yetişilmiyormuş artık onun oyununun hızına.
Demiş bizim gelin;
İSTERSEN GÜNAH YAZ, İSTERSEN YAZMA!....
İSTERSEN GÜNAH YAZ, İSTERSEN YAZMA!....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder