KÖR ATIN ARPASI

KÖR ATIN ARPASI

Zamanında atların en iyi binit olduğu,

Atı olanlara zengin dendiği.

Yıllarda yaşanmış bu olay,

Şimdi size anlatmak kolay mı kolay.

Bir adamın, gözünün biri kör bir atı var,

Oğlu binmek için bu ata bakar.

Samanını döker üstüne de arpasını,

Kör tarafından çalar arpanın yarasını.

Babasına öğünür, bu işi nasıl yaptığını.

Kör tarafından arpayı nasıl çaldığını.

Babası her zaman buna karşı çıkar,

Acıyarak oğlunun yüzüne bakar.

–Oğlum atın arpası çalınmaz bunu iyi düşün,

O da seni yarı yolda bırakır kışın.

O zaman ne dediğimi anlayacaksın.

Ne kadar da pişman olacaksın.

Gün gelir, karda kışta, gidilecek bir yere,

Zorunludur bu gidiş, düşünülmez, kış, tepe, dere.

Biner atına oğlan deh hadi yavrum,

 Beni götür oraya ben gitmek zorundayım,

Bir süre giden at, kesilir, yürüyemez,

Bu atın neden kesildiğinin sebebini bilemez.

Döner eve geç zaman, donmak üzere,

Yığılır girer girmez hemen eve.

Yatırılır yatağa, hiç durmadan sayıklar,

Bem beyaz kar kaplamış, kara saçlar bıyıklar.

Gelir kendine birkaç gün sonra,

Yaşlı gözlerle bakar ana baba oğluna.

–Şimdi anladın mı, atın arpası çalınmaz,

iyi beslediğin atla yolda kalınmaz

"BİR SERENCEM İYİDİR BİN ÖĞÜTTEN,

DÜDÜK KAVLAMAZ BİLESİN, KURU SÖĞÜTTEN