BANA GÖRE

                BANA GÖRE      

Artık Osmanlının  son dönemleri,  

Yavaş yavaş bitmektedir, eski demleri.

Üst kademe bile basit işlerle uğraşır,

Öbür tarafta ise, dünya ile savaşır.

Anadolu’nun her yanı karman çorman,

Anadolu Türk’ünde kalmamış derman.

Aklı yeten herkes ülkeyi önemsiyor,

Her türlü yollarla kurtulmayı benimsiyor.

Bunlardan biri de Deli Muharrem Hoca,

Öğrenci okutmak istemiş Felahiye’de çokça,

Ancak bu fakirin hiç bir olanağı yokmuş,

Amma okumak isteyen öğrencide çokmuş.

Bunların yatacak yiyecek gereksinimleri var,

Düşündükçe basma gelirmiş dünya dar.

Bîr yol bulmuş sonunda, zenginden almak»

Yokmuş başkaca da ellerinde olanak.

Sonunda Padişaha şikâyet etmişler bunu,   

“Bizden zorla alıyor yağı, bulguru, unu” Padişah ferman etmîş,bu adamı getirin,

Derdi meramı neymiş hemen bana yetirin

Hoca varmış saraya, aç perişan bir köşeye büzülmüş,

Toplanan Ulema meclisine, bakmış bakmış üzülmüş.

Sormuş bîrine usulca bu meclîs niye,

Çözümlenemeyen bir sorun mu var diye.            

- Ah arkadaş hiç sorma,Hünkarımın başı dertte,

Bîr yemin etmiştir ,akşam olan vakitte.

Hanım Sultan a ;y atağıma gel hemen,,

Canım çekti, seni işim var senlen.

- Hünkarım apdestliyim, şu namazı kılayım,

Namazım bîtsinde hemen geleyim.

Diyerek hemen namaza durmuş,

İşte bundan sonrada olanlar olmuş.

- Eğer namazdan sonraya kalırsan, boşarım seni,

Bu hareketinize kızdırdın beni,

Hanım Sultan bunu tahmin edememiş,gelmemiş,

Padişahta sen benden boşsun demiş.

Bir süre sonra pişman olmuş boşsun dediğine,

Tekrar  nasıl kavuşma,yolu nedir sevdiğine,

Tüm din yetkililerine bunu sormuş,

Yok mu bunun başka bir yolu diyormuş,

Herkes aynı şeyi söylemiş:Boşsun

Başka türlü olmaz hünkarım ,canın  sağ olsun.

Deli Muharrem Hoca hemen kalkmış yerinden

Teman nah etmiş,bir selâm vermiş ta içten ve derinden.    - Padişahım ben Felahiye li Delî Muharrem Hoca yım,

İzin verirseniz eğer, derdinize derman olayım, Emretmişsiniz,hemen geldim apar topar

     Önce sizin  sorununuza kafamdan şöyle bir çözüm çıkar.

Hanım Sultan bîr perdenin ötesinde seslice,

Bir namaz kılsın,hepimiz dinleyelim birlikte.

Adaba erkana uyuyorsa namazı onun,

Başka bir seçeneği de kalmamış bunun.

Yok eğer uymuyorsa erkana,o zaman namaz olmuyor demek Bunun sonucunda da boş olmamak gerek,

Ulema meclisi bu düşünceyi kabul etmiş,

 Doğru biz  bunu nasıl düşünemedik denmiş,

 Padişah emretmiş, bu Muharrem Hoca ya,

Verile bu kuluma çokça paye.

Allah razı olsun Hünkarım, bağışlayın benî,

 Öğrencilerim içîn isterim ,lütfunu ihsanını

 Hoca çıkmış saray dan yanında ulema île,

 Seviniyormuş artık öğlencilerim rahat edecek diye.

 Ben buralarda böyle nasıl yaşarım,

 Kayseri den,Felahiye den, Toraman dan nasıl koparım