BIZDENDE KORKAN VARMIŞ!
Dünya kurulalıdan bu yana,
Gücü yeten kıyar diğerinin canına.
İnsanlar
hayvanlardan yararlanır,
Bunun için de etrafa korku salar
Tüm canlılar her
ortamda yaşam savaşı verir,
Hareket eden canlılar her yere gider,gelir.
Yüzlerce türü olduğu bilinir
bu hayvanların,
Birbirinden korkan, kaçan bu canların
Tavşanlar da korkaklığı ile
bilinir,
Korkunca “tavşan yüreği gibi, yüreğin atıyor” denir.
Tavşanlar da utanır, bu ürkekliklerinden,
Usanırlar bezerler, bu korkaklıklarından.
Sonunda toplanırlar bir yere, konuşurlar,
Ne edelim, nasıl yapalım diye tartışırlar.
Tavşanlar meclisinden çıkar bir karar,
Üstelik tüm tavşanlar bu
karara uyacaklar.
Atacaklar kendilerini toptan, göle,
Tüm tavşanlar bu suda boğula, öle.
Yürürler göle doğru, hoplaya, zıplaya,
Ağlaşırlar, dünyayı bu son görüşümüz diye.
Göl kenarındaki kurbağaların vırrakları kesilir,
Sorarlar
birbirlerine, bu gelen neyin
nesidir.
Vırrak vırrak
diyerek hemen göle
atlarlar,
Nerede ise korkularından çatlarlar.
Tavşanların başkanı, durur bakar,
Bu kurbağalar kendilerinden mi korkar.
- Ya.,
demek varmış korkan
bizden,
Öyle ise dönüyoruz verilen
sözden.
Hadi herkes yuvasına dağılsın,
Çoluk çocuğunu da yanına ajsın.
Her canlı da
vardır.ürken korkan
Öyle yaratmış bu acunu yaratan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder