AZICIK ISLAT

AZICIK ISLAT

Aydının meşhur efesi,cakalı pos bıyıkları;

Bacağında görünür o güzelim şalvarı,

Fişeklikler çapraş cepken üstünde,

Kamalar kınında sallanır, bir güzellik var püskülünde,

Berberden içeri girer ,oturur koltuğa,

      –Hemen beni traş et der, soluk soluğa,

   Su ve sabun istemem al sakalımı,

  Gideceğim, bekleyen var yolumu.                                                                    

   Bunu izleyen kart traşlı bir adam,

    O da efe gibi girer kasılarak hemen,

    Bende Aydınlıyım,sakalımı kes

  Su ve sabun istemez,sakaldan gelsin ses,                                    Perdahlar usturayı, berber alır eline,

   Basar uzamış sakalın toptan teline,

  Acımaya başlar .adamın yüzü,

  Adam bir şey diyemez var ya sözü,

  Hart hart diye gelir usturadan ses,

  Adamsa zorlanır almakta nefes,

  Artık gözlerinden tıpır tıpır gelir yaş,  

  Berberin elini tutmaktadır yavaş,yavaş.

  –Aman ustam, biraz yavaş ol,der,

  Daha sakaldan açılmamıştır bir santimlik yer,

  Berber durur, adam bir nefes alır,

  Kendinden önce traş olana da şaşar kalır,

  – Neden onunki acımadı da benimki acıdı,

 Yoksa ben görmedim sakalımı yaş idi,

 Usta azıcık sabun sür, acımasın canım,

 Ben Aydın ın içinden değil, kıyıcığındanım.