BİR O... MUŞ MEĞER
Eşeğine
binmiş, giderken bir Şeyh,
Etrafında müritleri de varmış epey.
Böbürlenirmiş kendince ”ben de bir Şahım
Çünkü müritlerimle dolu etrafım”
Kaptırmış kendini bu tür hayallerine,
Öylede bir can gelmiş ki gözlerine.
Unutuvermiş bulunduğu ortamı,
Nelerde
istemezmiş ki
onun canı.
Çok görkemli saraylar, çok zengin sofralar,
Etrafındaki hizmetlilerde eteğini toplar.
Tam dalmışken bu hayaller seline,
Engel olamamış eşeğinin yellenmesine.
Bu
sesten irkilmiş
birden bire,
Bağırmış seslice, ben ne yapıyorum diye.
Müritleri
sormuşlar;
- Şeyhim
hayrola?
Bir yeriniz mi ağrıdı, bir şey mi oldu yoksa.
-Yok demiş Şeyh, şaşkınca etrafına bakmış,
Ta içten ve derinden birde ah çekmiş.
Böbürlenip
kendimi Beyazıt Han
sandımsa eğer,
Bu hayallerim bir o... imiş meğer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder