KARDEŞİMİ BANA BIRAK!

KARDEŞİMİ BANA BIRAK!

Çok eskilerde, bir yerlerde,

Bir cinayet işlenmiş bu beldede.

Araştırılıp üç kişi üzerinde durulmuş,

Biri dayı, biri baba, biri oğulmuş.

Günlerce sorulup sorgulanmış,

Ama bir türlü kesin karara varılamamış..

–  Oğul demiş,ben öldürdüm o adamı,

– Bırakınız, suçsuz dayımla babamı.

– Adam demiş hayır, bunlar yalan söylüyorlar,

  Beni kurtarmak için kendilerini feda ediyorlar.

Yargıç karar verememiş, düşünmüş,

Oğlanın anasını çağırayım bir de demiş.

       Çağırmış kadını: – Bak anacığım;

       Biri kardeşin, biri kocan, bir de oğulcuğun.                             

Üçünden birini asacağım, karar veremedim,

   Bu düğümü bir de senden sorayım dedim.

 –  Ne dersin buna, hangisi suçlu,

Yanlış karar verirsem olamam mutlu.

–  Kadın, sayın yargıç kardeşimi bana ver, .

Diğer ikisinden hangisini asarsan as der.

   Çünkü, kocamı asarsan bir koca daha bulurum.

   Oğlumu asarsan bir oğlan daha doğururum.

   Ama kardeşim bir daha bulunmaz asla,

   Dünya bir araya gelip çabalasa da.

   Onu doğuran öldü artık geri gelmez,

   Kardeş kıymetini herkeste bilmez!