BUNDADA BİR HAYIR VAR

BUNDADA BİR HAYIR VAR

Eski zamanlarda bir ülkede hüküm süren bir kral,

Çocukluğundan beri yanında olan birde arkadaşı var.

Bu arkadaşını, kral hiç yanından ayırmaz.

Artık bu arkadaş yabancı da sayılmaz.

Arkadaşının ağzından düşmeyen bir sözü var,

«Bunda da bir hayır var» diye her olayda tekrarlar.

Ava çıktıklarında tüfeğini o arkadaş doldurur,

Bu arkadaş kralın eli ayağı ve koludur.

Bir gün bir terslik olur, tüfek geri teper,

Bu tepişte kralın baş parmağı da kopar.

Kral çok kızar buna, zindana atar,

Adamsa; bunda da bir hayır vardır,, der yatar.

Daha sonra, kral yine ava çıkar avenesiyle,

Düşerler ormanın derinliklerinde yamyamlar beldesine.

Yakalarlar bunları ortaya bir ateş yakarlar,

Direklere bağlarlar, ateşlere taparlar.

Bunlar pişirilip yenecek, ama bir organı eksik olmayacak,

İnançları gereği, organı eksik olan yenirse iyilik bulmayacak.

Bakarlar kralın bir parmağı yok, organı eksik,

Çözerler bağlarını çıkarırlar ateşten derler hadi sen git.

 Kral gelir ülkesine, doğru gider zindana,

Sarılır arkadaşına, olanları anlatır ona.

Özür diler arkadaşından bir yıldır yatırdığına,

Çok pişman olmuştur, zindana attırdığına.

Der adam hayır kralım, var bunda da bir hayır,

Her zaman bunu derim yansam da cayır cayır.

Hayret etmiştir kral, bunda da ne hayır olur,

Bir yıldır senin ömrün zindanda çürür.

Düşünsenize kralım, eğer zindanda olmasaydım,

Sizinle yamyamların elinde kalsaydım.

Şimdi yanınızda olamazdım ben,

Yinede «her işte bir hayır vardır^ derim her dem.