TAŞ ÜSTÜNE

TAŞ ÜSTÜNE

Çocukluktan beri çok samimi iki arkadaş,

Ayrı gitmezmiş, içtikleri su, yedikleri aş,

Birlikte karar verirler,gidecekler gurbete,

Gitmeleri gerek, kilometrelerce öte,

Bir çölde giderken, aralarında bir tartışma olur,

Arkadaşın biri diğerine bir tokat vurur,

Tokadı yiyen kişi kalkar, kuma bir yazı yazar,

Tekrar gelir yerine,oturur bakar,

Öbürü merak eder kalkar, çalışır okumaya,

Çok pişman olmuştur arkadaşına attığı tokadına,

Arkadaşı kum üstüne şu yazıyı yazmıştır,

"En iyi arkadaşım bana bugün tokat atmıştır."

Giderler konuşmadan çok daha ileriye.

Yolları düşer,derede bir vadiye,

Bataklıktır orası tokat yiyen göremez,

O kadar dalgındır ki, battığını bilemez,

Fark eder bir anda ama artık dönemez,

Ayağını atacak gücü bile kendinde göremez,

Diğer arkadaşı zor güç onu çıkarır,

O da bir taşın yanına çömelir kalır,

Çıkarır bıçağını,taş üstüne kazır yazıyı,

Diğeri ise merak etmektedir, taş üstündeki kazıyı,

Kazdığı yazıyı diğer arkadaşı okur,

Gördüğü “en iyi arkadaşım benî kurtardı” olur,

Sorar arkadaşına, tokadı kuma yazdın,

Ama seni kurtarmamı neden taşa kazdın?

Yazı yazan arkadaş etrafına bakınır,

Der ki “acılarınızı kuma,iyilikleri taş üstüne kazınız”